
Toen hij 24 jaar was, leerde hij in het Onland zijn grote liefde Elly kennen. Ze trouwden en stichtten een gezin in de woning waar hij was opgegroeid. Dochters Sandra en Margaret werden er geboren. Hij was trots op ‘zijn meisjes’ en werkte hard om voor hen te zorgen. Naast zijn baan als automonteur werkte hij in zijn eigen garage, en verbouwde hij het huis met eigen hand. Zo timmerde hij een hoogslaper voor Sandra en een hemelbed voor Margaret. In de vakantie, met de caravan op pad, gunde hij zich de tijd om van zijn gezin te genieten of te gaan vissen.Toenzijn dochters volwassen waren, werd het gezinuitgebreid met schoonzonen Robert en Daniëlen kleinzoon Wouter. Hij vond het geweldig omeen kleinzoon te hebben
Op 50-jarige leeftijd startte hij vol trots een garagebedrijf. “Ik ben de directeur en deloopjongen”, zei hij. Ook op andere manieren kwam zijn ondernemende aard totuiting. Hij richtte een toneelvereniging op, speelde zelf mee en verzorgde de belichting. Als Reind zei dat hij iets zou doen, deed hij dat ook.
“Het is nooit zo donker geweest of het is weer licht geworden”, was Reinds reactie als het leven tegenzat. Hij nam het leven zoals het kwam. Makkelijk zal dat niet zijn geweest toen Sandra in 1998 een auto-ongeluk kreeg en toen bij hem op 57-jarige leeftijd dementie werd geconstateerd, maar hij bleef positief en genoot er nog intens van om samen met Elly dingen te ondernemen.
Toen hij niet meer thuis kon wonen, voelde hij zich nog een tijd lang druk. In zijn hoofd was er altijd nog iets wat moest gebeuren, ook al kon hij het niet meer goed verwoorden. Nadat lopen moeilijker werd en de wereld onbegrijpelijker, kon hij meer rust vinden. Hij werd elke dag met liefde verzorgd door Elly en later ook door Anton. Zelfs in die tijd kon hij nog genieten, van bijvoorbeeld een gebakje of een ijsje.
Toen hij niet meer thuis kon wonen, voelde hij zich nog een tijd lang druk. In zijn hoofd was er altijd nog iets wat moest gebeuren, ook al kon hij het niet meer goed verwoorden. Nadat lopen moeilijker werd en de wereld onbegrijpelijker, kon hij meer rust vinden. Hij werd elke dag met liefde verzorgd door Elly en later ook door Anton. Zelfs in die tijd kon hij nog genieten, van bijvoorbeeld een gebakje of een ijsje.
Op 13 september 2011 is hij ingeslapen. Reind werd 65 jaar.
Deze tekst komt van zijn bidprentje